Ogrody na dachach, czy tak zwane dachy odwrócone, to coraz powszechniejszy sposób na architektoniczne urozmaicenie tradycyjnych budynków
Ogrody na dachach, czy tak zwane dachy odwrócone, to coraz powszechniejszy sposób na architektoniczne urozmaicenie tradycyjnych budynków.
We współczesnych projektach trudno wyobrazić sobie dom bez tarasu pełniącego funkcję salonu, jadalni, wyrafinowanej kuchni, ale czy musi to być taras zaaranżowany w tradycyjny sposób? Architekci przekonują nas, że nie i że powstające na dachach budynku zielone przestrzenie obok funkcji estetycznych posiadają wiele zalet.
Ich podstawowa przewaga nad tradycyjnymi konstrukcjami to świetna izolacja termiczna, opóźnienie spływu wody deszczowej, zwiększona trwałość dachu. Tego typu dachy nie nagrzewają się w lecie do temperatury powyżej 25 stopni Celsjusza, a w zimie ich temperatura nie spada poniżej 0. Ponadto nie wymagają konserwacji i nie nagrzewają się do takich temperatur jak papa, płyty betonowe czy kamienne.
Typowy układ warstw materiałów tworzących dach to taki gdzie pierwszą warstwę stanowi blacha, dachówka lub papa. Pod nią znajduje się folia wstępnego krycia lub deskowania, izolacja cieplna oraz paraizolacja. Taki układ nie pozwala na użycie ciężkich przedmiotów oraz wielu roślin, które spowodowałyby uszkodzenie pokrycia i zalewanie budynku.
Aby wykorzystać dach w roli zielonego tarasu należy zastosować technologię tak zwanego dachu odwróconego. W jego przypadku następuje odwrócenie warstw – uszczelniająca znajduje się pod warstwą ocieplającą. Tego typu konstrukcje coraz częściej przeznaczane są na parkingi, ogrody, miejsca wypoczynkowe. W przypadku pokrycia izolacji wodoszczelnej warstwą ziemi możemy stworzyć teren zielony- od trawnika po wysokie rośliny ozdobne.
Dość wysoki koszt tego typu inwestycji czyni je stosunkowo rzadkimi, zwłaszcza w budownictwie prywatnym. Również eksploatacja podnosi koszty posiadania zielonych tarasów, niezbędne jest bowiem w ich przypadku systematyczne uszczelnianie i zabezpieczanie przed przerastaniem korzeni roślin. Nieco tańsze jest zastosowanie roślin stawianych w donicach. Na pozostałej powierzchni kładziemy wówczas deski tarasowe. Ich alternatywą mogą być płyty betonowe, kamienne płytki ceramiczne, drewno, deski z kompozytów drewnianych.
Prawidłowa konstrukcja dachu pod taras powinna zawierać papę na której rozsypywany jest żwir o odpowiedniej frakcji i grubości. Na tak przygotowane podłoże można zainstalować deski tarasowe na legarach. Ich niewątpliwą zaletą jest wygląd i zapach taki sam jak drewna co podnosi ich walory użytkowe.
W przypadku bardziej śmiałych finansowo i aranżacyjnie projektów można użyć egzotycznych gatunków drewna: ipe-lapacho czy tek. Ciekawym rozwiązaniem jest połączenie ze sobą dwóch materiałów gdzie dominującym może być drewno, a klepki lub płytki, którymi wyłożymy schody akcentem wtopionym w drewnianą posadzkę.
Najlepszym na tarasy jest trwałe drewno egzotyczne, którego nie trzeba zabezpieczać przeciwwilgociowo. To polecane powszechnie przez stylistów: massaranduba, bangkirai, bumaru, ipe.
Drewno jak żaden inny surowiec doskonale amortyzuje upadki, jest ciepłe w dotyku, nie kumuluje ciepła dzięki czemu słabo się nagrzewa. Jego wady to relatywnie mała odporność na odbarwienia pod wpływem działania czynników atmosferycznych, czy fakt, że nieryflowane może być śliskie po deszczu.
Pomysł budynku mieszkalnego z wegetatywną fasadą oraz tarasami z egzotycznego drewna bangkirai wykorzystano przy aranżacji centrum Katowic. Powstający tam jeden z najnowocześniejszych designerskich apartamentowców stanie się zieloną oazą pośród betonowych budynków. Szkło, kontrastująca ze sobą fasada budynku łącząca nasyconą zieleń z antracytem, wysunięte zielone bryły, pnąca się roślinność porastająca budynek oraz tarasy na dachu to wyszukane elementy konstrukcji. Jak opisują ją sami projektanci to zabawa kolorem i bryłą, gdzie ważnym elementem będzie przenikanie się zewnętrznego krajobrazu do wnętrza mieszkań
