Jej nazwa - acidanthera - pochodzi od greckich słów: akis - szpic i anthera - pylnik.
Jej nazwa - acidanthera - pochodzi od greckich słów: akis - szpic i anthera - pylnik.
Jest wieloletnią rośliną cebulową. Należy do rodziny Kosaćcowatych (Iridaceae), która obejmuje 60 rodzajów i ok. 1,5 tys. gatunków. Pochodzi z południowej Afryki, jest podobna do kosaćca (irysa) i mieczyka, ale wygląda bardziej elegancko.
Acidantera dorasta do 75-100 cm wysokości. Ma wąskie, smukłe, długie, żywozielone liście i białe, gwiaździste kwiaty z ciemnym dnem kielicha (karminowym, brązowo-czerwonym lub fioletowym), zebrane po kilka, w luźnych gronach, o średnicy dochodzącej nawet do 10 cm.
Lubi ciepłe, słoneczne miejsca - w ciemnych traci zielony kolor, ale nie przestaje rosnąć. Wymaga podłoża lekkiego, przepuszczalnego, o odczynie obojętnym. Jesienią, przekopując ziemię w ogródku, warto sprawdzić pH i ewentualnie ją odkwasić, dodając wapna nawozowego.
Cebule do doniczek, pojemników, inspektów lub w szklarniach sadzimy w połowie marca, a bezpośrednio do gleby - po ostatnich przymrozkach ok. połowy maja - na głębokości 8-10 cm (3 x wysokość cebuli). Z doniczek na rabaty rośliny przesadzamy wraz z bryłą ziemi.
Ładnie pachnące kwiaty Acidantery rozwijają się od lipca do września. W czasie kwitnienia podlewamy ją średnio obficie i dokarmiamy nawozem wieloskładnikowym dla roślin kwitnących. Pierwszą dawkę nawozu dajemy pod koniec maja, a drugą w lipcu.
Roślina jest wrażliwa na niskie temperatury, dlatego nie zimuje w gruncie - cebule wykopujemy 2-3 tygodnie po przekwitnięciu (na przełomie września i października). Usuwamy zeschnięte pędy i oddzielamy cebule przybyszowe. Chore usuwamy. Cebule przechowujemy w pomieszczeniach suchych, przewiewnych, zacienionych, w temperaturze około 10-15ºC.
Małe cebule przybyszowe następnej wiosny sadzimy w pojemniki i postępujemy podobnie, jak z cebulami „dorosłymi”. Po 2-3 latach będą na tyle duże, aby zakwitnąć.
Acidantera bardzo ładnie wygląda w ogrodzie, sadzona w niewielkich grupach lub rozproszona między innymi kwiatami letnimi. Nadaje się na kwiat cięty - długo utrzymuje się w wazonie i rozwija się do ostatniego pąka, lecz nie pachnie tak intensywnie jak w ogrodzie.
W doniczkach i pojemnikach może być ozdobą balkonów i tarasów.
