Cybernałogowcy

Komputer i Internet może uzależniać tak, jak alkohol, nikotyna, narkotyki. Nałogowcy tracą kontrolę nad swoim życiem.

Komputer i Internet dają ogromne możliwości zdobywania wiedzy, komunikowania się ludźmi. Pod warunkiem jednak, że potrafimy go w porę wyłączyć, a nasze kontakty z nie ograniczają się do wirtualnego świata. Komputer i Internet może uzależniać tak, jak alkohol, nikotyna, narkotyki. Nałogowcy tracą kontrolę nad swoim życiem.

Z tym, że o ile w przypadku używek szybciej można zaobserwować niepokojące objawy nałogu, to uzależnienie od komputera latami może być lekceważone. A co za tym idzie późno rozpoczynana jest terapia, zazwyczaj dopiero, kiedy choroba już bardzo głęboka. Komputer i Internet generalnie postrzegany jest jako pożyteczne narzędzie pracy i rozrywki, dlatego najczęściej przegapiamy pierwsze, niepokojące symptomy. Problem dotyczy zarówno dzieci, jak i dorosłych.

Mogłoby się wydawać, że nie ma nic złego w przesiadywaniu przed komputerem. Tymczasem, kiedy staje się nałogiem, niszczy życie z równą siłą, co inne uzależnienia i to zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Przede wszystkim prowadzi do izolacji społecznej, rujnuje życie rodzinne, bo cybernałogowiec nie ma czasu na kontakty z innymi ludźmi, spędza go przecież przed monitorem.

Uzależniony zaniedbuje obowiązki, zdarza się, że również zawodowe. I traci kontakt z rzeczywistością. Może zapaść na depresję. Przesiadywanie w jednej pozycji przed monitorem prowadzi do skrzywienia kręgosłupa, wad wzroku, zaniku mięśni, migreny, a także uszkodzenia nerwów nadgarstka i dłoni. Rozpoznawać uzależnienie

Cybernałogowcy, podobnie jak inni uzależnieni, mają skłonności do zaprzeczania temu, że problem istnieje i racjonalizowania wielogodzinnego przesiadywania przed komputerem: nic złego nie robię, muszę przejrzeć prasę, porozmawiać na czacie z koleżanką zza granicy itd. Dr Kimberly Young z Uniwersytetu w Pittsburgu wyróżniła 10 kryteriów diagnostycznych świadczących o uzależnieniu od Internetu.

1. Jesteś pochłonięty Internetem, myślisz o nim także, kiedy z niego nie korzystasz

1. Aby osiągnąć satysfakcję, czujesz potrzebę używania Internetu przez coraz dłuższy czas

1. Nie potrafisz kontrolować czasu korzystania z Internetu

1. Kiedy usiłujesz ograniczyć korzystanie z Internetu lub całkiem z niego zrezygnować, odczuwasz niepokój i podenerwowanie

1. Używasz Internetu, aby uciec od problemów lub kiedy dokucza ci poczucie bezradności, winy, lęku albo przygnębienia

1. Okłamujesz członków rodziny, aby ukryć swoje zaangażowanie w Internet

1. Wystawiasz na szwank lub ryzykujesz utratę związku, pracy, możliwości nauki lub karierę z powodu Internetu

1. Powracasz do niego, nawet jeśli rachunki za korzystanie z Internetu przekraczają twoje możliwości

1. Kiedy nie masz dostępu do sieci, występują u ciebie objawy zespołu abstynencyjnego (lęk, przygnębienie, mimowolne „pisanie na klawiaturze”, obsesyjne myślenie o Internecie)

1. Korzystasz z sieci dłużej niż początkowo zamierzałeś Za uzależnioną uważa się osobę, która odpowie twierdząco na co najmniej pięć pytań. W Stanach Zjednoczonych jest już wiele ośrodków specjalizujących się w terapii cyberholików. Najbardziej znany to The Center for On-Line Addiction w Pittsburghu. Istnieją też grupy anonimowych siecioholików. W Polsce pierwsze przypadki uzależnienia od komputera zdiagnozowano na początku lat dziewięćdziesiątych. Najwięcej chorych trafia do warszawskiego Centrum Leczenia Odwykowego w Warszawie. Terapia trwa od kilku miesięcy do roku.

Przyjmij zasadę: najpierw obowiązki - później przyjemności. Nie zasiadaj do komputera zanim jeszcze zdejmiesz płaszcz i buty. Najpierw wykonaj rzeczy ważniejsze - zrób obiad, pójdź na basen, siłownię, czy fitness. I postaraj się przestrzegać tej zasady.

Określić sobie godziny, w których wolno Ci siedzieć przed komputerem, nie dłużej jednak niż jedna, dwie godziny dziennie. Resztę czasu poświęć na kontakty z rodziną, znajomymi, sport, czy wyjście do kina.

Ogranicz kontakty w cyberprzestrzeni. Nie rozmawiaj godzinami na czatach, szczególnie ze znajomymi, którzy mieszkają w tym samym mieście, co Ty. Internet ogranicz do ustalenia miejsca i czasu spotkania. Nie możesz spędzić życia z komputerem.

Spróbuj robić przerwy od korzystania z komputera, np. jeden dzień nie zaglądamy do niego w ogóle.