Gimnastyka mózgu

Kiedy twoje dziecko ma problemy z nauką, nie może się skupić na lekcjach i wciąż dostaje uwagi od nauczycieli, może mu pomóc kinezjologia edukacyjna. Pod tą naukowo brzmiącą nazwą kryje się system prostych ćwiczeń, które synchronizują pracę obu półkul mózgowych, poprawiają pamięć i koncentrację.

Twoje dziecko przynosi złe stopnie, chociaż całymi wieczorami stoisz mu nad głową, żeby dopilnować, czy odrobiło pracę domową. Wychowawca skarży się, że nie skupia się na tym, co mówi na lekcji, a potem uczeń nie potrafi odpowiedzieć na proste pytania. Strofujesz je, ale to nic nie daje. W końcu decydujesz się na opłacenie kosztownych korepetycji. Wielu rodziców mogłoby się podpisać pod tym scenariuszem.

Tymczasem można pomóc dziecku stosując proste ćwiczenia, które zsynchronizują pracę obu półkul mózgowych, poprawią koncentrację i pamięć. Jak zapewniają autorzy metody, „gimnastyka mózgu" przywraca zablokowane na skutek stresu połączenia nerwowe i wspomaga wypracowanie nowych. Są one potrzebne, bowiem biegną po nich impulsy do kory mózgowej, gdzie odbywa się właściwy proces uczenia się.

Kinezjologia edukacyjna sprawdza się też w pracy z dziećmi, które borykają się z dysleksją, dysgrafią, czy dysortografią, ale też nadpobudliwych psychoruchowo. Metoda może okazać się też pomocna, kiedy nasz mózg zawodzi, bo chorowaliśmy, albo mamy dużo stresu. Często stosowana jest u dzieci, które mają problemy z nauką, ale jest ona dobra dla osób w każdym wieku.

Wpływa również na poprawę ogólnego stanu zdrowia. U starszych wspomaga zachowanie dobrej pamięci i sprawnego myślenia. Wspólnie może więc ćwiczyć babcia z wnuczkiem. Jej niewątpliwą zaletą jest prostota, ćwiczenia można wykonywać w każdym miejscu i dowolnym czasie. Najlepiej poświęcać im kilka minut codziennie, np. rano, albo tuż przed intelektualnym wysiłkiem.

W metodzie Dennisona istotne jest picie wody przed rozpoczęciem ćwiczeń. Mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że problemy z asynchroniczną pracą mózgu, a w efekcie koncentracją i pamięcią mogą brać się ze zbyt małej ilości płynów w organizmie. Woda umożliwia przepływ impulsów elektrycznych, więc wpływa na prawidłowe działanie układu nerwowego. Skąd jednak wiadomo, że wypijamy zbyt mało wody?

Można to obliczyć w bardzo prosty sposób: masę ciała dzielimy przez 11, np. przy wadze 66 kg - dzienne zapotrzebowanie na wodę wynosi około 6 szklanek. Nie musimy wtłaczać w siebie półtorej litra wody, bowiem dostarczamy ją również pijąc herbatę, czy kawę. Warto jednak wypić szklankę czystej wody, nie tylko przed ćwiczeniami, ale też zaleca się, żeby dzieci, zanim usiądą do odrabiania lekcji wypiły małymi łykami szklankę wody.

Metodę opracował pedagog, Amerykanin dr Paul E. Dennison. Na początku zrobił to dla siebie. Chciał bowiem rozwiązać swoje kłopoty z dysleksją i słabym wzrokiem. Okazało się, że jego program gimnastyki mózgu jest nie tylko prosty, ale też skuteczny. Dlatego coraz częściej zaczęli korzystać z niej i dzieci, i dorośli. W 1987 roku w Stanach Zjednoczonych powstała Fundacja Kinezjologii Edukacyjnej, która propaguje metodę i wspomaga projekty badawcze stosowania gimnastyki mózgu. W Polsce gimnastyka mózgu znana jest od początku lat 90-tych, wtedy też powstało Stowarzyszenie Kinezjologów Polskich.

Trudno się spodziewać, że po jednej sesji dziecko stanie się piątkowym uczniem, bo do tego trzeba jeszcze motywacji i czasu poświęconego na uczenie się, ale może sprawić, że nauka będzie wymagała mniejszego wysiłku. Stosowanie metody wymaga jednak poznania technik. Ich opis można znaleźć w książce dr. Paula E. Dennisona i Gail Dennison „Kinezjologia Edukacyjna dla dzieci” i spróbować zastosować samodzielnie, można też zapisać się na zajęcia i pierwsze kroki stawiać pod okiem doświadczonego instruktora.

Przykłady ćwiczeń można znaleźć również na stronach: www.kinezjologia.com.pl/gimnastyka_mozgu-gimnastyka.html www.modersmal.net/polska/art_kineziologia.htm