Podaj łapę, przyjacielu!

Cechy właściciela: lubi spacerować, bawić się i rozmawiać ze swoim pupilem. Nie potrafi stosować konsekwentnej tresury i trzymać psa "silną ręką". Przyjemność sprawia mu rozpieszczanie ulubieńca.

Cechy psów: przyjacielskie wobec ludzi, lubią dzieci. Uwielbiają pieszczoty. Łatwo i chętnie uczą się wykonywania poleceń oraz sztuczek. Prezentujemy je w dwóch grupach. Pierwsza to rasy psów, które powinny mieszkać w domu z ogrodem. Druga - towarzysze mieszkańców miejskich bloków. Gdy masz dom z ogrodem powinny zamieszkać w nim psy dużej i średniej wielkości (do 45 cm wysokości), które wymagają wiele ruchu.

Wyżły to psy myśliwskie o szlachetnej, harmonijnej budowie. Jako towarzysze lubią spacery, aportowanie także z wody. Są przywiązane do pana, układne, przyjemne we współżyciu z domownikami. Niektóre osobniki mogą mieć tendencję do włóczęgostwa, zwłaszcza gdy pan za mało poświęca im uwagi. U nas najczęściej hoduje się wyżły niemieckie krótkowłose i szorstkowłose oraz wyżły węgierskie krótkowłose. Modne obecnie wyżły weimarskie mają także cechy psów obrończych. Wymagają starannego ułożenia.

Saluki chart perski być może jest najstarszą z ras, ponieważ sumeryjskie rzeźby pochodzące sprzed 9000 lat przedstawiają psy takie jak saluki. Ma iście królewski wygląd. Jedwabistą, gładką sierść. Uwielbia bieg po otwartej przestrzeni. Jest wiernym przyjacielem, przywiązanym do rodziny i wrażliwym na nastroje domowników. Można mu się godzinami zwierzać. Afgan chart afgański. Podobno już Noe zabrał na arkę parę afganów. Afgan jest ozdobą dużego trawnika i dużego salonu (w którym bezbłędnie wybierze sobie najwygodniejszy fotel). Uwielbia, gdy poświęca mu się wiele uwagi oraz pieszczot. Jego jedwabista sierść wymaga codziennego szczotkowania i comiesięcznego mycia szamponem (dla psów). Trzeba mu jednak wyraźnie uświadomić gdzie jest jego miejsce w relacji pan-pies. W innym przypadku zapanuje nad otoczeniem.

Retriever labrador to idealny pies rodzinny. Ma żywą naturę. Zawsze zjawia się tam, gdzie coś się dzieje. Cechuje go lojalność, oddanie i łagodność. Jest bardzo posłuszny, pojętny i czuły, bardzo wrażliwy na złe traktowanie i brak ruchu.
Podobne cechy posiada gold (złoty) retriver. Znamy go z amerykańskich, rodzinnych filmów. Alaskan malamute wywodzi się z arktycznej północy. Łatwo przywiązuje się, jest towarzyski, inteligentny, lubi bawić się, do dzieci ma wprost świętą cierpliwość, jest niehałaśliwy. Panuje u nas moda na psy północy (również husky), związana z rosnącą popularnością wyścigów psich zaprzęgów (także na trawie). Rasy te obdarzone są obfitym futrem, toteż w małych, miejskich mieszkaniach duszą się z gorąca. W ogrodzie prezentują się godnie i dostojnie, a ich wilcza uroda odstrasza intruzów.

Seter irlandzki ten soczystokasztanowy pies jest najsmuklejszym z seterów (u nas widujemy jeszcze angielskiego i szkockiego gordona). Brak wybiegania powoduje, że trudno jest zapanować nad jego temperamentem. Poza tym jest nieprzeciętnie inteligentny, łagodny, oddany, nawet wylewny. Słynie ze skłonności do błazeństw i... kradzieży. Z dumą przynosi panu drobiazgi znalezione u sąsiada.

Posokowiec bawarski ma krótką, kasztanową sierść, która tylko na długich (jak u jamnika) uszach i mordce jest ciemniejsza, prawie czarna. Jest smukły, o lekkiej, bardzo zgrabnej sylwetce. Są to psy myśliwskie o doskonałym węchu. Jako towarzysze są wielbicielami spacerów, lubią pływać i aportować. Niewybiegane stają się niesforne. Łatwo uczą się, lubią dzieci, są towarzyskie i bardzo ciekawskie - wszystko i każdego obwąchują. W ogrodzie prezentują się niczym małe sarenki. Ridgeback rodezyjski, czyli afrykański pies na lwy przypomina wyglądem posokowca, ale jest od niego masywniejszy. Charakteryzuje się unikalną "szczotką" czyli paskiem sierści biegnącej wzdłuż kręgosłupa, gdzie włosy rosną w odwrotnym kierunku, czyli pod włos. Ridgeback był używany w Afryce do polowań na lwy. W jego żyłach płynie krew półdzikich hotentockich psów myśliwskich i pochodzących z Europy psów Burów. Zwierzęta te są bardzo uparte. Nauka posłuszeństwa nie przebiega więc łatwo. Za to ich wyżywienie nie nastręcza trudności,
gdyż nie są wybredne.

Bobtail, czyli owczarek staroangielski to duży kudłacz wyglądający nad wyraz ujmująco: kupa szarych i białych włosów do przytulania, wśród których błyszczy czarny nos. Jest psem pasterskim, ale prócz tego oddanym przyjacielem. Mocno przywiązuje się do właściciela, ma zrównoważony charakter, wolno, ale chętnie uczy się. Jego sierść wymaga starannej pielęgnacji. Najlepiej wygląda na tle soczystej zieleni ogrodowych krzewów.

Dalmatyńczyk.Kto ma konie powinien mieć i dalmatyńczyka, ponieważ te dwa gatunki zwierząt to wielcy przyjaciele. Dawniej dalmatyńczyki biegły obok powozów, przemykając pod końskimi brzuchami tak zwinnie, że rumaki nie gubiły kroku. Dzisiaj są uroczymi, oddanymi i inteligentnymi psami rodzinnymi. Rasa stworzona została do wytrwałych, długich biegów. Może więc towarzyszyć na spacerach, przejażdżkach konnych i rowerowych.

Mieszkasz w bloku? Dobrze czują się w nim małe pieski, którym nie przeszkadza samotność, gdy państwo są w pracy, nie przepadające za długimi spacerami:

Sznaucer miniaturowy to idealny towarzysz mieszczucha. Mimo wzrostu 30-35 cm jest śmiały, czujny, sprawdza się jako stróż. Ponadto jest wesoły, przyjacielski i towarzyski. Lubi obecność dzieci oraz osób starszych.

Jamniki o ich niezależnym usposobieniu i pomysłowości krąży mnóstwo anegdot. Trudno je nauczyć karności, gdyż lubią postawić na swoim. Doskonale znoszą długie godziny samotności, zwłaszcza gdy mogą je spędzać w łóżku swych państwa. Terier szkocki, czyli scottie jest jeszcze bardziej uparty niż jamnik. Rzadko ustępuje i poddaje się cudzej woli. Jest odważny i pewny siebie. Cechuje go duża wrażliwość na nastroje domowników, a zwłaszcza pana.

Boston terier jest amerykańskim pieskiem o miłym usposobieniu. Jest grzeczny, układny, uwielbia zabawę. Wygląda jakby ubrany był w czarny smoking, spod którego wygląda biała mordka, biała pierś oraz nieskazitelnie białe skarpetki. Bostończyk nazywany bywa elegancikiem.

Mops to śmiesznie wyglądający brzydal o wesołym i przyjaznym usposobieniu. Jego figle każdemu poprawią nastrój choć bywa również uparty i impulsywny. Trzeba jednakże zaznaczyć, że obficie linieje, jest dosyć wybredny w jedzeniu, a podczas snu chrapie.

Cocker spaniel moda na te urodziwe psy już minęła i mało kto pamięta, że cockery to jedna z najstarszych ras myśliwskich. Są łatwe do prowadzenia, przywiązane do pana, a wobec obcych nieufne i czujne. W razie potrzeby staną w obronie domowników.

Shar-pei pochodzi z północnych Chin lub Tybetu. Używano go do walk psich, a szczeniaki, które nie odznaczały się wystarczającą inteligencją i odwagą, trafiały na talerze smakoszy. Shar-pei wygląda tak, jakby miał za dużo skóry, która opada z niego fałdami. Wymaga starannej pielęgnacji, gdyż w jego skórze łatwo gromadzi się kurz. Shar-pei ma łagodne i dobroduszne usposobienie, prawdopodobnie więc osobniki przeznaczone do walk faszerowane były środkami dopingującymi. Dzisiaj jest modnym i miłym towarzyszem człowieka. Lubi przebywać w domu i wolno przechadzać się z panem wokół bloku. Czin hodowany był przed wiekami jako japoński faworyt władców i ulubieniec bogów w świątyniach. Przypomina miniaturowego szpica (ok. 20 cm wzrostu). Nazwa jego pochodzi od słowa "dshin", czyli kosztowny klejnot. Do Anglii trafił dopiero w 1860 roku. To cięty, stróżujący pies o odważnym sercu.

Yorkshire terier dumnie obnosi swą jedwabistą szatą rozdzieloną przedziałkiem od nosa po ogon. Rasa ta została wytworzona w epoce wiktoriańskiej w hrabstwie Yorkshire przez angielskich tkaczy, którzy potrzebowali psa na tyle odważnego, żeby tępił szczury i na tyle małego, by mieścił się w kieszeni. Energiczny i pewny siebie york jest czujnym stróżem i pojętnym uczniem. Żyje w zgodzie z kotami i dziećmi. Uwielbia być darzony względami, a nawet hołubiony.

Pekińczyk osnuty tajemniczością żył przez wiele wieków jedynie w cesarskim pałacu w Pekinie. Kult tej rasy był tak rozwinięty, że jednego z pekińczyków uznano za wcielenie Buddy. Po zdobyciu pałacu cesarskiego przez Anglików uratowało się tylko pięć piesków, które zabrano do Europy. Z nich wywodzą się wszystkie obecnie żyjące pekińczyki. To mały (waży nie więcej niż 8 kg), spokojny, lubiący pieszczoty piesek.

Maltańczyk, który jest trochę podobny do pekińczyka, to jeden z najmniejszych psów (ok. 22 cm wzrostu). Pochodzi z okolic śródziemnomorskich gdzie był hodowany już za czasów imperium rzymskiego. Jest bardzo wierny swemu panu. Nadzwyczaj nieufny wobec obcych. Lepiej nie głaskać widzianego pierwszy raz malutkiego maltańczyka, ponieważ ma ostre ząbki.

Chiński grzywacz jest mały i prawie bezwłosy, gdyż tylko głowę i łapy ma trochę owłosione. Jego miękka, ciepła skóra (do 40 stopni C) może być jednolicie zabarwiona lub pokryta ciemnymi łatami. Wymaga regularnego nacierania olejkiem dla dzieci i częstych kąpieli. Latem trzeba chronić ją przed słońcem, zimą przed chłodem (zalecane są bawełniane kaftaniki, gdyż na wełnę grzywacz jest uczulony). Grzywacze (zwane też czubatkami) są pełne swoistego wdzięku, inteligentne i oddane.Nie wydzielają przykrych woni i nie linieją.

Chihuahua waży od pół do dwóch kilogramów, jest najmniejszym psem świata. Istnieją dwie jego odmiany: długo i krótkowłosa. Protoplasta tej rasy żył już w V wieku n.e. Służył Majom jako ofiara zjednująca przychylność bogów. Ciała zmarłych bogaczy palone były wraz z małymi pieskami. Wierzono bowiem, że grzechy człowieka przechodzą wtedy na zwierzątko. Współczesny chihuahua odkryty został dopiero w 1850 roku przez turystów odwiedzających meksykański stan Chihuahua. Trafił do USA i tak zaczęła się jego światowa kariera. Filigranowe pieski są odważne, przywiązane do pana, nieufne wobec obcych. Nie lubią towarzystwa dzieci. Potrafią ugryźć, gdy są niezadowolone lub wystraszone.