Przytulaj, a potem myj ręce!

Choroba szalonych krów, a ostatnio także pryszczyca zwróciły naszą uwagę na choroby, którymi możemy zarazić się od domowych zwierząt. Sprawdź, co ci grozi i jak możesz uniknąć niebezpieczeństwa.

Choroba szalonych krów, a ostatnio także pryszczyca zwróciły naszą uwagę na choroby, którymi możemy zarazić się od domowych zwierząt. Sprawdź, co ci grozi i jak możesz uniknąć niebezpieczeństwa.
Kochamy zwierzęta. W małych mieszkaniach żyjemy na co dzień z psami i kotami. Zachwycamy się domowymi zwierzętami na wsi. Lubimy mleko prosto od krowy. Krowa to takie miłe zwierzę, ma takie łagodny pyszczek. A małe świnki? Przecież są naprawdę rozkoszne. Ale świat zwierząt może być dla nas, ludzi, niebezpieczny. Bądźmy ostrożni. Kochajmy zwierzęta, ale rozsądnie. Nie gładźmy ślicznej sarenki w Parku Narodowym, jeśli podchodzi do nas blisko i z ufnością patrzy nam w oczy.

Psy: wścieklizna
Wścieklizna to wirusowe schorzenie obejmujące tkankę nerwową (nerwy obwodowe, mózg, rdzeń kręgowy). Wywołuje ją zarazek z rodziny Rhabdoviridae. Najbardziej na niego narażone są mięsożerne - w tym także psy i koty, ale chorować mogą wszystkie ssaki.* Właściciele psów są prawnie zobowiązani do corocznego szczepienia ochronnego swoich podopiecznych przeciwko wściekliźnie, jednak żadna szczepionka nie chroni w stu procentach przed chorobą.* Psy najczęściej stykają się z wścieklizną w czasie spacerów po lesie, gdzie mogą natknąć się na zakażonego lisa czy jenota. Chore, dzikie zwierzę zachowuje się w sposób nienaturalny. Nie ucieka przed ludźmi i psami, stąd kontakt z nim jest bardzo łatwy. Największa koncentracja wirusów występuje w ślinie, dlatego ugryzienie jest bardzo niebezpieczne, a zarazem jest praktycznie jedynym możliwym sposobem zakażenia. Wirus w środowisku zewnętrznym ginie w ciągu kilku godzin i przestaje być niebezpieczny. Nawet zaszczepiony pies pogryziony w lesie musi być odizolowany od innych
zwierząt i obserwowany. Objawy choroby pojawiają się po około czterech tygodniach, jednak zarazek może być obecny w ślinie już wcześniej. Pierwsze symptomy to zmiana zachowania, utrata apetytu, niechęć do picia. Pies może szczekać bez powodu i mieć rozszerzone źrenice. W następnych dniach staje się bardziej agresywny, może gryźć i połykać różne przedmioty (np. kamienie), traci respekt przed naturalnymi wrogami, obficie ślini się. W końcowym stadium choroby następuje porażenie mięśni, także oddechowych. Śmierć następuje w wyniku uduszenia. Podobny przebieg ma wścieklizna u ludzi.

1. Szczepić psy i koty (zdarzają się przypadki zakażenia kota przez nietoperze, zatem nawet zwierzę, które nie wychodzi z domu jest w pewnym stopniu zagrożone).
2. Unikać kontaktu z nienaturalnie zachowującymi się dzikimi zwierzętami (także wiewiórkami i myszami).
3. W razie pokąsania przez nieznanego psa, lub zwierzę nie posiadające zaświadczenia o aktualności szczepień ochronnych natychmiast zgłosić się do lekarza.

Leczenie
Wścieklizna jest nieuleczalna, jeśli się rozwinie. Jednak szczepienia są na tyle skuteczne, że choroba u ludzi prawie nie występuje. W 2000 roku zanotowano jednak jeden przypadek w okolicy Ostrołęki. Pamiętać należy, że szczepienie musi być wykonane jak najszybciej po kontakcie z zarazkiem, gdyż rozwój choroby udaje się zatrzymać tylko we wczesnym stadium. Wirus, który dostanie się do tkanki nerwowej, nie może być już usunięty i prowadzi do wystąpienia choroby, która kończy się śmiercią. Koty - choroba kociego pazura, toksoplazmoza

Chorobę kociego pazura wywołują bakterie z rodzaju Chlaydia. Przenoszone są przez koty, króliki, wiewiórki i jeże. Jest to zakażenie w okolicach rany, któremu towarzyszy gorączka i bóle mięśniowe. W miejscu zakażonej rany powstaje grudka, następnie tworzy się na jej szczycie ropny pęcherzyk. Zmianom ulegają również węzły chłonne położone najbliżej zranionego miejsca ulegają powiększeniu, a następnie zropnieniu.

Jak uniknąć choroby kociego pazura?

Odpowiednio opatrzyć ranę.
Toksoplazmozato choroba wywoływana przez pierwotniaki z gatunku Toksoplazma gondi. Jest to głównie choroba zwierząt kotowatych. Kot domowy jest żywicielem ostatecznym pasożyta. Cały cykl życiowy toksoplazm odbywa się w jelicie kota. Wraz z jego kałem wydalane są do środowiska tzw. oocysty. Niprzestrzeganie zasad higieny powoduje, że ludzie (ale także koty, myszy i inne gatunki zwierząt) zarażają się oocystami, które z przewodu pokarmowego przedostają do ich różnych narządów, przede wszystkim węzłów chłonnych. W organizmie człowieka, który miał styczność z kotami, wytwarzane są zazwyczaj przeciwciała, dzięki którym jesteśmy bezpieczni, chyba że dojdzie do osłabienia naszej odporności. Objawami choroby są bóle głowy, gorączka, obrzęk węzłów chłonnych. Pierwotniaki te są przede wszystkim niebezpieczne dla kobiet w ciąży, u których nie wytworzyła się wcześniej odporność.

Jak uniknąć zakażenia toksoplazmozą?

1. Nie jeść surowego, niedogotowanego mięsa (tatar).
2. Dokładnie myć owoce, warzywa i wszelkie inne produkty spożywcze.
3. Myć ręce po zabawie z kotem (szczególnie obcym).
4. Uważać na piasek w piaskownicy, bo w okolicach blokowisk jest dużo piwnicznych kotów.
5. Kobiety ciężarne mogą upewnić się, czy mają przeciwciała przeciwko T. gondi, wykonując test Sadina -Teldmana, lub test Ellisa. Jeśli test wykaże, że nie ma odpowiednich przeciwciał, powinno się w okresie ciąży unikać wszelkich kontaktów z kotami.

Gruźlica jest od lat jedną z najniebezpieczniejszych chorób ludzi i zwierząt. Wywołują ją bakterie z rodziny Mycobacterium, nazywane prątkami. Występują cztery zasadnicze rodzaje prątków: ludzki, bydlęcy, ptasi oraz mysi. Ludzie, jak i większość zwierząt domowych, są wrażliwi na zakażenie prątkami ludzkimi i bydlęcymi. Na gruźlicę mogą oprócz nas chorować psy, świnie, koty, konie, a także krowy oraz kozy. Dla ludzi groźny jest długotrwały kontakt z chorym zwierzęciem, lub człowiekiem. Prątki osiedlają się początkowo w węzłach chłonnych i migdałkach, następnie mogą dostawać się wraz z krwią do różnych narządów. Występują różne formy gruźlicy, w zależności od tego, jakie organy zostaną zaatakowane i chorobowo zmienione. U ludzi i psów najczęściej występuje postać płucna, której głównymi objawami są szybkie męczenie się, kaszel, powiększenie węzłów chłonnych, utrudnione oddychanie, a niekiedy także połykanie.

Jak uniknąć zakażenia gruźlicą?

1. Unikać kontaktu z chorymi, lub podejrzanymi o chorobę ludźmi i zwierzętami.
2. Nie spożywać mleka i przetworów mlecznych nieznanego pochodzenia, a jeśli to tylko przegotowane.
3. Poddawać się okresowemu badaniu lekarskiemu, zwłaszcza rentgenologicznemu klatki piersiowej.

Gruźlicę leczy się antybiotykami, jednak chorobę tę uznaje się raczej za zaleczalną niż wyleczalną. Prątki gruźlicy to zarazki wyjątkowo odporne. Potrafią nawet przetrwać wewnątrz białych krwinek. W środowisku zewnętrznym są zdolne do wytwarzania form przetrwalnikowych, które w kale, czy śluzie mogą przeżyć lata.

BSE- zwyrodnienie gąbczaste mózgu wywoływane jest przez zarazki nazwane prionami (rodzaj białek).

Największa ich koncentracja występuje w tkance nerwowej. Priony odpowiedzialne są za choroby znane od dawna, na przykład chorobę Kuru, czy Creutzfelda-Jakoba, jednak BSE stworzyło całkiem nową sytuację. Okazało się bowiem, że zarazki wywołujące BSE u krów, mogą być również groźne dla ludzi i powodować u nas nowy wariant choroby Creutzfelda-Jakoba.

Warunkiem zakażenia jest spożycie minimalnej dawki prionów, których największą koncentrację stwierdza się w tkance nerwowej krów. W czasie trwania choroby Creutzfelda-Jakoba dochodzi do zmian zwyrodnieniowych komórek nerwowych mózgu, przez co pojawiają się objawy nerwowe, jak utrata świadomości, nietypowe zachowanie, a w końcowej fazie śmierć chorego.

Jak ustrzec się przed chorobą wściekłych krów?

1. Nie jeść mięsa niewiadomego pochodzenia, a szczególnie takiego, które mogło być importowane z krajów, w których choroba u bydła wystąpiła.

Filip Zubczewski