Sądowne uregulowanie kontaktów z wnukami

Czy osoba, która była w szpitalu psychiatrycznym, może się ubiegać sądownie o uregulowanie kontaktów z wnukami i przebywać z wnukami sam na sam? Dodam, że ta osoba jest chora na depresję lękowo-nerwową.

Rozumiem, że osobą o której Pani mówi jest któryś z dziadków dzieci (wnuków). Kwestią osobistych kontaktów dziadków z wnukami zajmował się Sąd Najwyższy, który w uchwale z dnia 14 czerwca 1988 r. (III CZP 42/88) uznał, że dziadkowie mogą żądać uregulowania osobistych kontaktów z wnukami, jeżeli leży to w interesie dzieci. W uzasadnieniu Sąd Najwyższy wskazał, że fakt pozostawienia poza unormowaniem praw dziecka do osobistej styczności z rodzicami, czy też z innymi krewnymi, i odwrotnie, gdy chodzi o styczność innych jego krewnych z dzieckiem, nie oznacza niedopuszczalności uregulowania utrzymywania takich kontaktów. Podstawą rozstrzygnięć sądu opiekuńczego w tym zakresie będzie art. 109§1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgodnie z którym jeżeli dobro dziecka jest zagrożone sąd opiekuńczy wyda odpowiednie zarządzenia. Przy podejmowaniu decyzji sąd będzie kierował się dobrem dziecka, i jeśli uzna że dziadkowie np. dezorganizują prawidłowy kierunek wychowania dziecka, będzie mógł zakazać im osobistej
styczności z dzieckiem.

Artur Jastrzębski - prawnik, który specjalizuje się w prawie cywilnym, handlowym oraz gospodarczym.