Społeczna rola stresu

Stresu nie da się uniknąć, dopada on czasem każdego z nas. Jaki wpływ na nasze otoczenie ma to, że my się stresujemy? Czy inni ludzie mają wpływ na to, jak duży jest nasz stres? Oczywiście!

Czy nasz stres może być uciążliwy dla innych? Wyobraźmy sobie taką sytuację. Pewien mąż i ojciec bardzo obawia się, że straci pracę. Od kilku miesięcy żyje w permanentnym stresie. Ma obniżony nastrój, przez co nie ma ochoty np. na wyjścia do kina czy na spacer. Cierpi na zaburzenia snu, więc ciągle jest zmęczony i nie ma siły na zabawę z dziećmi. Żona bardzo się o niego martwi, nie wie o jego obawach związanych z utratą pracy, więc podejrzewa, że mąż może mieć problemy ze zdrowiem. Dzieci nie czekają już na wspólną zabawę, bo wiedzą, że tata nie ma na nią czasu. Mąż i ojciec zamartwia się coraz bardziej, snując przy tym czarne wizje, postanawia zrezygnować z urlopu, na który wysyła żonę z dziećmi. Sam w tym czasie postanawia wykazać się w firmie. Żona wyjeżdża na wakacje z dziećmi, ale martwi się, że mąż ją zdradza – nawet wieczorami jest zajęty, nie ma czasu na rozmowy telefoniczne, mówi, że pracuje. Dzieci, które dostrzegają zły nastrój mamy również zaczynają martwić się tą sytuacją.
Sytuacja ta, choć hipotetyczna, może mieć miejsce w każdej rodzinie. Pokazuje ona, że społeczna rola stresu jest ogromna, a skutki długotrwałego stresowania się mogą być dalekosiężne. Nasz stres, zwłaszcza wtedy, gdy jest nienazwany, niewypowiedziany, może być przyczyną stresu naszych bliskich, przyjaciół, znajomych czy współpracowników.
Czy jest coś, co sprawiłoby, że historia zestresowanego męża i ojca skończyłaby się inaczej? Najprostszym sposobem na poradzenie sobie ze stresem jest rozmowa.

Wyobraźmy sobie, że nasz bohater od razu opowiada swojej żonie o obawach związanych z pracą. Zrzuca z siebie ciężar, dostaje wsparcie. Dzięki temu jego obawy maleję, a żona nie ma powodów do zamartwiania się. Zwykła rozmowa pozwala uniknąć wielu nieprzyjemnych następstw.
Człowiek jest istotą społeczną i potrzebuje wsparcia, akceptacji, zrozumienia. Sytuację stresową często pomaga nam rozładować zwykła konwersacja . Już samo zwierzenie się sprawia, że zrzucamy z siebie ciężar. Wypowiadając na głos nasze obawy i lęki, często zdajemy sobie sprawę z tego, że sytuacja, o której mówimy, nie jest tak zła, jak nam się wydawało. Ponadto mamy dużą szansę na to, że wspólnie z powiernikiem znajdziemy rozwiązanie problemu. Przyjaciel widzi naszą sytuację dużo bardziej obiektywnie niż my sami i łatwiej dokonać mu zdroworozsądkowej oceny.
Jeśli wydaje Ci się, że nie masz z kim porozmawiać, spróbuj przelać swoje myśli na papier, napisz list do wyimaginowanego przyjaciela, opisz swoje leki na forum, poszukaj grupy wsparcia w Internecie lub w realu. Możesz też poszukać pomocy u psychologa.

Nawet jeśli nie cierpisz na przewlekły stres, rozmawiaj z bliskimi o swoich problemach. Pozwoli to nie tylko znaleźć ich rozwiązanie, ale również zacieśni więzi emocjonalne między Wami. Naucz się mówić o trudnościach, które napotykasz, a lepiej będziesz sobie radził z sytuacjami stresowymi. Świadomość, że jest ktoś, kto zawsze Cię wysłucha i doradzi, to ogromny bufor bezpieczeństwa.