Zielona apteczka

Już w starożytności różne rośliny wykorzystywane były w lecznictwie przez kapłanów, magów, szamanów i medyków. Od średniowiecza zielarstwem i ziołolecznictwem zajmowali się mnisi w klasztorach. Dziś wraca się do naturalnych sposobów leczenia i zapobiegania chorobom - zdrowsze to i tańsze od chemicznych specyfików.

Zarówno szyszki jak i liście chmielu zawierają olejek eteryczny, mający silne działanie antyseptyczne, bakteriobójcze, uspokajające i moczopędne. Napar z chmielu działa skutecznie przy przewlekłej bezsenności, załamaniach nerwowych, łagodzi nadmierną pobudliwość seksualną, ma zastosowanie przy schorzeniach gruczołu krokowego (prostata), a zwłaszcza w jego stanach zapalnych. Dzięki goryczom pobudza i usprawnia trawienie oraz pomaga w dolegliwościach przewodu pokarmowego.

Ma działanie przeciwbakteryjne, łagodzi stany zapalne przewodu pokarmowego, jest afrodyzjakiem. Może być dodatkiem do zapiekanek, zup, zwłaszcza potraw z fasoli, ryb słodkowodnych i marynat.

To nie tylko cenna przyprawa, podkreślająca smak ryb, mięsa, i owoców. To także naturalne lekarstwo na reumatyzm, alergię, choroby serca i chorobę lokomocyjną. Używany do obniżenia ciśnienia tętniczego oraz poziomu cholesterolu we krwi. Wystarczy niewielka jego ilość do uśmierzenia silnego bólu głowy, rozstroju żołądka czy bólów menstruacyjnych.

Jej owoce są nie tylko pokarmem jemiołuszek. Ma dobroczynny wpływ na nasz układ krążenia. Związki zawarte w roślinie uspokajają kołatanie serca. Pół szklanki wywaru z jemioły stabilizuje rytm serca i poprawia krążenie u chorych na miażdżycę. Decyzja o podjęciu leczenia jemiołą powinna być uzgodniona z lekarzem, gdyż przedawkowanie wywaru grozi zatruciem pokarmowym i silną biegunką. Łopian

Do celów leczniczych wykorzystuje się głównie korzenie, owoce i kwiaty. Zawiera cukry zapasowe, sole mineralne, związki siarki i fosforu. Napar z łopianu zmniejsza wydzielanie soków żołądkowych, zwiększa produkcję śluzu w przewodzie pokarmowym. Poprawia przemianę materii i przyspiesza wydalanie powstałych szkodliwych produktów z organizmu. Może być stosowany przy leczeniu nieżytu żołądka i jelit oraz chorobach dróg żółciowych. Przemywanie twarzy wywarem z korzeni i kwiatu łopianu łagodzi podrażnienia i skutecznie usuwa objawy trądziku.

Dzięki działaniu moczopędnemu pomaga oczyścić nerki i pozwala pozbyć się z nich piasku i kamieni. Poprawia też przemianę materii, przyswajanie pokarmów oraz pobudza żołądek, trzustkę i wątrobę do produkcji enzymów trawiennych. Koi stany zapalne przewodu pokarmowego i hamuje małe krwawienia. Napar z liści stosowany jest w zaburzeniach czynności układu pokarmowego oraz biegunkach. Dodatkowo płukanka z pokrzywy stosowana raz w tygodniu na włosy wzmacnia je i zmniejsza przetłuszczanie.

Pomaga przy zapaleniu spojówek i brzegów powiek oraz nadwrażliwości oczu na promieniowanie ekranów komputerowych i telewizyjnych, a także słoneczne. Zalecany przy opuchnięciu i zmęczeniu oczu (tzw. piasek pod powiekami), nadmiernym łzawieniu. Zawiera glikozyd irydoidowy, garbniki, sole mineralne i delikatny olejek eteryczny. Napar ze świetlika można stosować w postaci okładów i przemywań.

Kłącza zawierają olejek eteryczny, kwasy organiczne, garbniki i sole mineralne. Działa rozkurczowo, przeciwbólowo, uspokajająco i nasennie. Pobudza aktywność przewodu pokarmowego, zwiększa wydzielanie żółci, przyspiesza trawienie. Żucie tataraku uśmierza ból zębów. Odwar z tataraku stosowany jest do płukania włosów w przypadku wystąpienia łupieżu.