dziecko(strona 27/34)

Wychowywanie dzieci to nie lada sztuka. Może się wydawać, że są jeszcze małe i nic nie rozumieją. Nic bardziej mylnego. One wiedzą więcej, niż wydaje się dorosłym. Błędy, które popełniają rodzice, najczęściej nieświadomie, mogą skrzywdzić na całe życie. Wydaje nam się, że dzieci nie pamiętają tego, co mówimy w złości. Tymczasem, nasi wychowankowie mogą je nosić w sobie wiele lat.

Egoiści, samolubni, niezaradni, bezkompromisowi… przymiotników, jakimi określani są jedynacy jest całe mnóstwo. Z drugiej strony, liczba jedynaków wciąż rośnie i coraz więcej małżeństw deklaruje chęć posiadania jednego dziecka. Czy mały jedynak jest więc skazany na egoizm i społeczne niepowodzenia?

Potwór w szafie, straszny zwierz pod łóżkiem, czy duchy na strychu dorosłym wydają się tylko niegroźną i niepoważną dziecięcą fantazją. Myślą, że można ją zignorować, bo za chwilę maluchowi przejdzie. Tymczasem dziecko przeżywa prawdziwy lęk i potrzebuje pomocy rodziców, żeby go oswoić. Inaczej czuje się samotne i traci poczucie bezpieczeństwa, bo najbliżsi nie traktują poważnie jego uczuć.

„Dasz radę, dasz radę” – powtarzasz sobie w myślach, drżącą ręką malując rzęsy. Makijaż na twarzy, upięte włosy, ładna garsonka. Żeby tylko malutka się nie obudziła, jeszcze raz zajrzę, sprawdzę czy śpi… Jak ja wytrzymam cały dzień w pracy?!

Victoria Cowie ma 11 lat. Uwielbia pływać i słuchać muzyki. Choć wciąż zaznacza, że jest taka sama jak inne dzieci w jej wieku, jest jedna rzecz, która z pewnością odróżnia ją od rówieśników. Iloraz inteligencji dziewczynki wynosi 162 punkty, zdobyła zatem więcej punktów niż Albert Einstein czy Steven Hawking. Czy Victoria i inne wyjątkowo uzdolnione dzieci w przyszłości zrewolucjonizują świat nauki?

"Już po raz drugi w tym roku Julka przyniosła z przedszkola wszy - skarży się jej mama. Najpierw, gdy zaczęła się drapać, myślałam, że to sprawa szamponu. Dopiero teściowa obejrzała jej głowę i powiedziała, że dziecko ma wszy jak czołgi. Byłam w szoku. Dotychczas myślałam, że wszy biorą się z brudu i biedy. Okazało się, że Julka nie jest jedyna, a w jej przedszkolu wszy to prawdziwa plaga" - opowiada jej mama.

Ciąża to stan, który w bardzo widoczny sposób zmienia ciało kobiety. Najbardziej znamienny jest oczywiście szybko rosnący brzuszek. Ponadto, panie często przybierają znacznie na wadze, zmienia się sylwetka i rysy twarzy. Tym dziwniejszy wydaje się fakt, iż niektórym kobietom udawało się ukrywać ciążę przez pełne 9 miesięcy! Dlaczego decydowały się na taki krok? Czy trzymanie ciąży w tajemnicy jest groźne dla życia dziecka?

Rifca Stanescu z rumuńskiej wsi Investi urodziła swoją córkę Marię w wieku 13 lat. Zgodnie z romską tradycją, jej córka szybko wyszła za mąż i w wieku 11 lat zaszła w ciążę. To sprawiło, iż Rifca została najmłodsza babcią na świecie – pierwszego wnuka doczekała się już w 23 roku życia!

W 2010 roku Polsce urodziły się Pamele, Matildy, Nikity, Scarlett, Carle i Chanel. Z męskich, fantazyjnych imion można wymienić Kolina, Elvisa, Jasona. Dlaczego rodzice wybierają imiona, które nierzadko są później powodem do kpin z dzieci? Dowiedz się też, jakie były najpopularniejsze imiona w 2010 roku?

Mogłoby się wydawać, że tylko dorośli mają problemy, które doprowadzają do stresu i załamania nerwowego. Bo przecież jakie życiowe dylematy może mieć kilkuletnie dziecko? Tymczasem okazuje się, że nawet maluchy chorują na depresję. Z tym, że u nich jeszcze trudniej niż u dorosłych zdiagnozować chorobę. Warto uważnie obserwować swoje pociechy, żeby w razie potrzeby pomóc swojemu dziecku i zapobiec tragedii.

Kiedy mężczyzna odchodzi, zakłada nową rodzinę i przestaje interesować się dziećmi z poprzedniego małżeństwa, kobieta staje przed wyzwaniem samotnego macierzyństwa. To bardzo trudna sytuacja. Bo dzieci tęsknią, dopytują co dzieje się z ich tatą. A ona zastanawia się, jak zastąpić im ojca? Czy bronić go mówiąc, że tata je kocha, tylko dziś nie przyjdzie, bo jest zajęty? A może prawda jest lepsza?

„Dlaczego się nie cieszysz? Takie piękne masz dziecko, zdrowe, śliczne. Kiedyś kobiety rodziły i nie miały czasu na smutki, weź się w garść, przecież jesteś matką.”
Matką? Ja wcale nie czuję się jak matka…

„Czy to już tak zawsze będzie ?”- myślimy z żalem, próbując założyć buty wierzgającemu nogami i krzyczącemu w niebogłosy dziecku. Minęły dwa tygodnie, a mamy wrażenie że jest coraz gorzej. Zamiast radosnego całusa w policzek i malutkiej rączki machającej na pożegnanie widzimy ogromne łzy na policzkach naszej pociechy a w uszach rozbrzmiewają zawsze te same słowa: „Ja nie chcę iść do żłobkaaaaaaaa!!!”

Twój grzeczny i radosny 2-latek krzyczy i wyrywa się na widok obiadu? Codzienna kąpiel z dnia na dzień stała się koszmarem, a łazienka przypomina pole bitwy? Nie martw się, podpowiemy jak postępować z małym złośnikiem.

Samotną matką możesz być z wyboru albo z konieczności. Ogromna odpowiedzialność i ciężar, jakie spoczywają wtedy na Twoich barkach, są jednak w obu przypadkach takie same.

Rozstałaś się z ojcem swojego dziecka. Być może miotają Tobą różne odczucia, być może nawet bardzo silne emocje. Możesz go szczerze nienawidzić, jeśli np. Cię zranił. Masz do tego prawo ale… No właśnie. Twoje dziecko patrzy na to zupełnie inaczej.