macierzyństwo(strona 18/23)

Najpierw szkoła, później praca, a na końcu dziecko? Nic podobnego. – Kończę studia, mam umowę zlecenie. Moja sytuacja finansowa jest zupełnie niestabilna i będzie taka jeszcze przez kilka lat, więc jak w tym wszystkim miałoby się znaleźć miejsce dla dziecka? – mówi Aniela. Takich Polek jest coraz więcej.

Późne macierzyństwo do niedawna było tematem tabu, a i współcześnie w niektórych kręgach jakoś ciszej mówi się o takich doświadczeniach kobiety dojrzałej. Tematu nie bała się Natasza Socha, autorka książki "Dziecko last minute", czyli drugiej książki z cyklu "Matki i córki". Z autorką rozmawiamy o matkach po 45. roku życia, cieniach i blaskach ciąży w tym wieku oraz perypetiach Kaliny, z którą może utożsamić się niejedna Polka.

W rozmowie z Łukaszem Jakóbiakiem Sophie Ellis-Bextor opowiedziała o macierzyństwie i swoich dzieciach. Przyznała też dlaczego woli chłopców (synów) niż dziewczynki. Co jeszcze zawdzięcza rodzinie, która trzyma ją mocno na ziemi?

Zrzędzące matki, które wysoko stawiają poprzeczkę swoim córkom, znowu mogą powiedzieć: „A nie mówiłam?” W jakiej kwestii tym razem miały rację? W kwestii strofowania, narzekania, czy jak kto woli – suszenia głowy. Badania University of Essex pokazały bowiem, że dziewczynki wychowywane przez gderające matki, odnoszą większe sukcesy w życiu.

Ile młoda mama może rozmawiać o dzieciach i macierzyństwie? Anna Dereszowska, mama Lenki i Maksa, zapewnia, że w nieskończoność! Gwiazda, która w ubiegłym roku po raz drugi została mamą, spełnia się w tej roli, ale jednocześnie intensywnie pracuje, rozwijając się zawodowo. Ostatnio stworzyła wyjątkową kolekcję pluszaków - Ubranek Otulanek i próbuje swoich sił w świecie mamowego biznesu.

Delikatne organizmy niemowląt i małych dzieci wymagają szczególnej ochrony przed szkodliwymi substancjami potencjalnie obecnymi w pożywieniu. Ich wrażliwe narządy oraz układy, w tym stale dojrzewający układ pokarmowy, potrzebują wysokiej jakości bezpiecznej żywności do prawidłowego rozwoju.

- Mama wpajała nam, że jesteśmy w stanie przenosić góry. Zawsze mówiła, że mamy mnóstwo talentów. „Córciu, ty możesz wszystko” - powtarzała. I ja wiedziałam, że to prawda. Wierzyłam, że mogę zrobić w życiu wszystko – mówi Jolanta Kwaśniewska. O macierzyństwie, początkach prezydentury męża i o byciu pierwszą damą opowiedziała w specjalnym wywiadzie dla WP Kobieta.

Jaką ciocią jest najbardziej sarkastyczna polska dziennikarka?

Rodzimy coraz później, bo boimy się macierzyństwa. Czego dokładnie? Problemów finansowych, utraty pracy, przybrania na wadze, zmian na gorsze w związku, braku czasu dla siebie, nowego stylu życia… Bywa, że nie znajdujemy właściwych partnerów, z którymi chciałybyśmy założyć rodzinę. A eksperci alarmują: Polska się wyludnia.

Należę do tych mam, które w temacie porządków wykazują dosyć luźne podejście. Przez cały tydzień panuje u nas w domu kontrolowany chaos (kontrola oznacza, że przenoszę go całkiem swobodnie z miejsca na miejsce, bez większych szkód).

Ludzie kochani, nowy program w telewizji będzie! TVN już zapowiada show „Mama kontra mama”. Mamy będą cztery, każda wpuszcza do swojego domu kamery na cały dzień. Potem pozostałe mamy oglądają nakręcony materiał i oceniają.

Warto sobie uświadomić, że każda chwila niesie wybór pomiędzy tym, co nas niszczy, wprowadza w nasze życie chaos, a tym, co nas buduje i zaprowadza w nas ład.

Nie kariera jest dla nich najważniejsza, a dobre relacje z bliskimi i ciepło domowego ogniska – przybywa Polek, które wolą poświęcić się rodzinie niż pracy. Świetnie odnajdują się jako matki, żony i gospodynie domowe.

W sumie sama idea mi się podoba. „Superwoman na rynku pracy” to taka inicjatywa Kongresu Kobiet i Konfederacji „Lewiatan”. W skrócie chodzi o to (jak zrozumiałam), żeby pracodawcy zrozumieli, że kobiety to wartościowi pracownicy z ogromnym potencjałem, które przy odpowiednim wsparciu będą mogły połączyć życie zawodowe z rodzinnym.

Drogie mamy. Jeśli wydaje się wam, że w Polsce polityka prorodzinna nie istnieje, to jesteście w błędzie. Owszem, jest, tylko, że w wykoślawionej formie.

Tak mi jakoś w życiu się ułożyło, że znów muszę pisać CV. Promować się, puszyć, polecać, zachwalać, snuć opowieści jaka to ja jestem super, naj i „simply the best”. Problem polega na tym, że nigdy w tym dobra nie byłam, a im dalej w las, tym gorzej.