Powrót do pracy po urlopie macierzyńskim. Jak sobie poradzić i jak przygotować dziecko?

Indywidualne tempo rozwoju dziecka przyspieszy lub opóźni decyzję o powrocie do pracy po urlopie macierzyńskim. Co zrobić, gdy ta chwila w końcu nadejdzie? Jak oswoić siebie i dziecko z rozłąką oraz z głową przygotować je na powrót matki do pracy?

Nigdy nie ma idealnego momentu na powrót do pracy po urlopie macierzyńskim. Chwila ta jest wypadkową gotowości oraz potrzeb matki i gotowości do dłuższego rozstania z dzieckiem. To kwestia niezwykle indywidualna i dla większości młodych mam bardzo trudna. Doświadczenie pokazuje jednak, że matki stają się wielozadaniowe, świetnie zarządzają własnym czasem i są dobrymi oraz cenionymi pracownikami.

Rozszerzenie zakresu obowiązków, nowa rola społeczna, nieznane do tej pory wymagania paradoksalnie zwiększają umiejętności adaptacyjne młodych matek i poprawiają zdolności planowania oraz ogólnej organizacji czasu. Dodatkowo wychodzenie z domu w innym celu niż spacery z dzieckiem czy zakupy skutkuje wyższym poziomem energii, lepszym humorem, samospełnieniem.

Do domu przynosimy pozytywne emocje, poprawia się jakość czasu poświęcanego dziecku i atmosfera ciepła, a bliskość z maluchem doceniamy w większym stopniu. Najlepiej zaplanuj powrót z macierzyńskiego po ukończeniu przez dziecko co najmniej 6. miesiąca życia. Zbyt wczesna separacja może bowiem rzutować na spłycenie więzi i zaburzenie kontaktu z najbliższą dziecku osobą. Poczucie psychicznego bezpieczeństwa jest nie do przecenienia.

Jak sobie poradzić z nową rzeczywistością, jeśli przez ostatnie miesiące nasze życie toczyło się wyłącznie wokół nowego członka rodziny? Przede wszystkim warto mieć świadomość, że powrót do pracy po urlopie macierzyńskim i naturalna rozłąka z dzieckiem to normalny etap rozwojowy naszej pociechy.

Z wiekiem maluch potrzebuje coraz więcej przestrzeni. Zadbajmy o nią z myślą o dobru dziecka. Matka ma prawo do odczuwania potrzeb, to nie egoizm, zwłaszcza, że pociecha tylko na tym skorzysta. Powrót do pracy, rozmowy z ludźmi, odczuwanie poczucia wspólnoty nie mogą być postrzegane w kategoriach wyrzutów sumienia, powodu do frustracji i odbierania czegoś dziecku.

Rozwój zawodowy czy pasje młodej matki nie mogą skutkować poczuciem winy, że nie spędzamy wspólnie tyle czasu, ile kiedyś i wychodzimy z domu. Dziecko nie przestanie dobrze się rozwijać, nie zapomni o nas, ani też nie przywiąże się do babci, niani czy opiekunki, zapominając o najbliższej mu osobie.

Przygotowanie dziecka do powrotu z urlopu macierzyńskiego to proces i z pewnością nie wydarzy się w jeden dzień. O czym warto pamiętać, kończąc urlop macierzyński?

• Zostawiaj dziecko pod czyjąś opieką jeszcze zanim wrócisz do pracy. Zacznij od godzinnych wyjść i stopniowo je przedłużaj. Łatwiej zniesiesz rozłąkę i przyzwyczaisz się do nowej sytuacji, spacerując czy chodząc po pobliskich sklepach, niż siedząc w biurze czy na spotkaniach z klientami.
• Opieka do dziecka na czas nieobecności mamy powinna być wybrana sporo wcześniej, może to bowiem zająć kilka tygodni albo i więcej. Tata, babcia, siostra, ciocia czy opiekunka mogą dzielić się obowiązkami i opieką w poszczególne dni tygodnia. Każda z osób musi być jednak szczegółowo poinstruowana co do zachowania w kryzysowych sytuacjach (wydruki przymocujmy na lodówce i tablicy korkowej).
• Zawsze wyraźnie żegnaj się z dzieckiem, dając mu do zrozumienia, że wychodzisz z domu. Pożegnanie powinno być możliwie krótkie, bez powrotów i uspokajania malucha w przypadku płaczu.
• Rozdziel obowiązki domowe pomiędzy domowników tak, abyś po powrocie z pracy nie musiała od razu zmywać, gotować, sprzątać i prasować, tylko mogła skupić się na dziecku i wspólnych czynnościach.
• Warto porozmawiać z bezpośrednim przełożonym już po wyznaczeniu terminu powrotu do pracy. Być może uda się dopasować godziny pracy indywidualnie, wykonywać część obowiązków zawodowych z domu albo wspólnie ustalić obniżenie wymiaru etatu. Wiąże się ono niestety z proporcjonalnym obniżeniem wynagrodzenia za pracę.