Dyskopatia lędźwiowa - przyczyny, objawy, ćwiczenia

Dyskopatia lędźwiowa nazywana jest też przepukliną jądra miażdżystego. Jest to zwyrodnienie dysków międzykręgowych, które powoduje promieniujący ból wzdłuż kończyny, aż do kolana. Aby wzmocnić odcinek lędźwiowy kręgosłupa i zapobiec dyskopatii, warto wykonywać odpowiednie ćwiczenia fizyczne.

Dyskopatia lędźwiowa dotyczy najczęściej odcinków kręgosłupa L5-S1, L3-4 oraz L4-5. Ze schorzeniem tym najczęściej borykają się osoby między 25. a 40. rokiem życia. Dyskopatię lędźwiową mogą poprzedzać epizody bólowe odcinka krzyżowo-lędźwiowego nazywane "korzonkami".

Główną przyczyną dyskopatii kręgosłupa jest niedobór genowy, który skutkuje niską jakością wiązań siarkowych włókien kolagenowych, tworzących włóknisty pierścień tarczy międzykręgowej. Powodem dyskopatii lędźwiowej są też przebyte urazy powstałe na skutek przeciążania. Mogą one nasilić dolegliwości lub przyspieszyć pojawienie się choroby.

Dyskopatia lędźwiowa może pojawić się w wyniku nieprawidłowego podnoszenia ciężarów. Duży wpływ na pojawienie się choroby mają czynniki zawodowe, np. wielogodzinna praca biurowa. Przyczynami wystąpienia dyskopatii lędźwiowej są też: otyłość, osteoporoza, zaburzenia hormonalne, patologie układu kostno-stawowego oraz starzenie się organizmu.

Dyskopatia lędźwiowa powstaje nagle i objawia się głównie silnym bólem w dolnym odcinku kręgosłupa. Ból najczęściej promieniuje wzdłuż pośladka, stawu biodrowego oraz kończyny dolnej aż do stopy.

W zależności od segmentu, który uległ uszkodzeniu, promieniujący ból może pojawiać się w różnych miejscach, np. ból wzdłuż tylnej powierzchni uda aż do kostki u stóp - S1 lub wzdłuż tylnej części uda i podudzia aż do pierwszej przestrzeni międzypalcowej - L5. Oprócz dolegliwości bólowych do najczęstszych objawów dyskopatii lędźwiowej zalicza się:

• niedowład mięśni,
• wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych,
• zmniejszenie obwodu kończyny, na którą rozchodzi się ból,
• nasilający ból podczas chodzenia,
• drętwienie i zaburzenia czucia w kończynach.

Aby wyleczyć dyskopatię lędźwiową stosuje się dwie metody: zachowawczą i chirurgiczną. Leczenie zachowawcze polega na stosowaniu leków przeciwzapalnych, terapii ciepłem, masaży oraz fizykoterapii. W przypadku pojawienia się problemów z czuciem lub osłabienia mięśni, konieczna jest interwencja chirurgiczna.

Przy dolegliwościach krążka międzykręgowego zaleca się pływanie, zwłaszcza stylem grzbietowym. Ponadto na dyskopatię lędźwiową warto wykonywać takie ćwiczenia jak:

• koci grzbiet - ćwiczenie wykonujemy w klęku podpartym. Następnie wypychamy górną część kręgosłupa. Później wracamy do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie na dyskopatię lędźwiową warto powtórzyć 15 razy.
• przyciąganie kolan - ćwiczenie wykonujemy w pozycji leżącej. Należy na zmianę podciągać kolana do klatki piersiowej. Ćwiczenie należy powtórzyć ok. 15 razy na każdą stronę.
• rowerek - leżąc wykonujemy takie same ruchy, jak podczas jazdy na rowerze. Najważniejsze jest to, aby nie odrywać części lędźwiowej kręgosłupa od podłogi.