emocje(strona 2/4)

Uwolnienie od destrukcyjnych i ograniczających nawyków, wzorców, przekonań, wyrwanie się z sideł dokuczliwego losu, na który narzekamy, jest w naszych rękach. Wystarczy odkryć, że nie musimy ulegać przymusom, wpojonym nam przez otoczenie schematom, w którym dotąd żyliśmy.

Według badań, około 20% populacji to osoby emocjonalnie wrażliwe, przy czym nie znaleziono różnic między kobietami a mężczyznami. Jednak gdy się rozglądamy wokół siebie, wydaje się jakby tych wrażliwych mężczyzn było o wiele mniej niż kobiet.

Dobry negocjator przygotowując się do rozmów, zaczyna od uświadomienia sobie swoich własnych potrzeb i oczekiwań, jak też analizy tego, co jest lub może być ważne dla drugiej strony. Gdy umiemy docierać do potrzeb, wiemy o co nam chodzi, a tym samym możemy podejmować dobre decyzje.

Silne emocje łatwiej rozpoznać na podstawie mowy ciała, a nie obserwacji twarzy, jak dotychczas sądzono - informuje zespół amerykańskich i izraelskich naukowców na łamach czasopisma "Science".

Czasy i tendencje zmieniają się. Tak jak pokolenie 50+ jeszcze dążyło do wchodzenia w związki małżeńskie między dwudziestym a trzydziestym rokiem życia, tak już dzieci z tych małżeństw, gdy kończą szkoły, studia, zaczynają dorosłe życie, pracę zawodową, nastawieni są na nieco inne potrzeby – np. samorealizacji, zabawy, poznawcze itp.

Jak końce sprzyjają rozliczeniom, tak początki - snuciu planów, podejmowaniu zobowiązań, żywieniu nadziei. Gdy kończy się rok, widzimy, czy był dobry i udany, a gdy zacząć się ma nowy - mamy nadzieję, że uda się w nim zrealizować choć kilka projektów. Dla narzeczonych przygotowujących się do ślubu, a zwłaszcza dla przyszłych panien młodych, początek roku jest czasem szczególnym.

Randka - zgodnie z tym, co podaje Słownik Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN - to „umówione spotkanie dwóch osób czujących do siebie sympatię lub zakochanych w sobie”. Spotykają się ludzie, którzy podobają się sobie, których coś do siebie przyciągnęło i którzy są zainteresowani sobą oraz pokładają nadzieje w dalszym rozwoju znajomości. Jak wówczas wyglądają ich emocje? Jakie błędy mogą popełnić?

Ona jest emocjonalna, on – racjonalny. Jak połączyć emocje z rozumem? Nie da się? Jakże często tak myślimy… I zamiast szukać możliwości komunikowania się tak, aby do siebie docierać, wiele par zaczyna koncentrować się na tym, co różni i dzieli oraz utwierdzać w błędnym przekonaniu, że porozumienie między kobietą a mężczyzną nie jest możliwe.

Kobiety częściej niż mężczyźni mają problemy z głosem. Wynika to z wielu czynników, nie tylko fizjologicznych. To także rezultat feminizacji konkretnych zawodów. Wśród przedstawicielek nauczycielek nauczania przedszkolnego i wczesnoszkolnego czy opiekunek w żłobkach następuje zwyczajne przeciążenie głosu.

34-letnia Beata dorastała w domu zdominowanym przez ojca. Ona i jej siostra nieraz patrzyły, jak rodzice się kłócą, a raczej jak matka zbiera cięgi. Potem ojciec nie tylko się uspokajał, ale przestawał się odzywać w ogóle.

Kobiety, które zaszły w nieplanowaną ciążę częściej przestają karmić piersią w ciągu trzech miesięcy od urodzenia dziecka oraz doświadczają większego dyskomfortu fizycznego i emocjonalnego.

Podstawą inteligencji emocjonalnej jest zdolność uświadomienia sobie swoich emocji w momencie ich pojawienia się. Psychologowie podobnie jak postrzeganie własnych procesów myślowych określają „metapoznaniem”, tak odbieranie własnych emocji nazywają „metanastrojem”.

Emocje powstają poprzez połączenie naszych myśli, zmian fizjologicznych oraz zachowań. Są reakcją na wydarzenia zewnętrzne, na zachowania innych, na ich komunikaty, wyrażane opinie, też na własne myśli. Czasem są tak silne, że trudno nam w pierwszej chwili zapanować nad nimi.

Sen zmniejsza aktywność odpowiedzialnych za emocje obszarów, związaną z przykrymi wspomnieniami - informuje pismo "Curent Biology".

Andrzej nigdy nie potrafił mówić o uczuciach. W relacjach okazywało się, że nie tylko nie potrafił dobrze nazwać tego, co czuje, nie umiał też rozpoznać uczuć innych. Miał wrażenie, że związki z innymi to tylko złudzenie.

Komunikujemy: „czuję się dobrze”, „czuję się okropnie”, „czuję się beznadziejnie”, będąc przekonani, że mówimy o naszych uczuciach. Tymczasem w ten sposób nie wyrażamy emocji, tylko nasze myśli, interpretacje, oceny. W ten sposób ani sami nie wiemy, co czujemy, ani nie wie tego nasz rozmówca, do którego kierujemy nasze słowa.

Nasz umysł funkcjonuje tak, że na podstawie wiedzy, doświadczeń, informacji, które zbieramy w życiu, dokonuje analizy tego, co się dzieje w danej chwili, stawia diagnozy, tworzy hipotezy. Oceniamy, opiniujemy, interpretujemy sytuacje życiowe poprzez nasz własny filtr. Czasem niesłusznie osądzamy innych…

Nie możemy się ze sobą nie komunikować, jesteśmy wzajemnie zależni od siebie. Słowa, gesty, zachowania, działania innych ludzi mają wpływ na to, co przeżywamy. Także ktoś może poczuć się lepiej lub gorzej za sprawą naszych czynów albo naszego sposobu porozumiewania się.

Czy ty również, podobnie jak wiele innych kobiet, uległaś mitowi szczupłej i wysportowanej sylwetki i poddajesz swoje ciało tresurze ćwiczeń i głodówek? Czy też, jak Marta i Gosia, próbowałaś już wielu diet, po których niezmiennie następował efekt jo-jo i powrót do starej wagi?