emocje(strona 2/4)

Człowiek w dobie łatwego dostępu do informacji i wiedzy z każdej niemal dziedziny poprzez możliwości, jakie daje internet, uczy się, edukuje i wie coraz więcej. Niejednokrotnie staje się też mentorem, nauczycielem, doradcą, psychoterapeutą, lekarzem itd. dla innych ludzi, przekazując im to, czym sam się zachwyca, co ocenia jako mądre i wartościowe.

"Właściwie to miałem dobre dzieciństwo. Miałem dach nad głową, ubrania, jedzenie, edukację. Nikt mnie nie bił. Ale wciąż mi czegoś brak. Jakaś trudna do opisania emocjonalna pustka wewnętrzna. Szukam szczęścia, w pracy, w relacjach, ale nie mogę go znaleźć, mimo że bardzo chcę".

Uwolnienie od destrukcyjnych i ograniczających nawyków, wzorców, przekonań, wyrwanie się z sideł dokuczliwego losu, na który narzekamy, jest w naszych rękach. Wystarczy odkryć, że nie musimy ulegać przymusom, wpojonym nam przez otoczenie schematom, w którym dotąd żyliśmy.

Według badań, około 20% populacji to osoby emocjonalnie wrażliwe, przy czym nie znaleziono różnic między kobietami a mężczyznami. Jednak gdy się rozglądamy wokół siebie, wydaje się jakby tych wrażliwych mężczyzn było o wiele mniej niż kobiet.

Silne emocje łatwiej rozpoznać na podstawie mowy ciała, a nie obserwacji twarzy, jak dotychczas sądzono - informuje zespół amerykańskich i izraelskich naukowców na łamach czasopisma "Science".

Od urodzenia jedzenie jest mocno związane z emocjami, a potem wzmacniamy ten pierwotny przekaz, bo towarzyszy wszystkim ważnym chwilom w życiu – mówi kierownik Zakładu Psychologii Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach dr Monika Bąk–Sosnowska.

Czasy i tendencje zmieniają się. Tak jak pokolenie 50+ jeszcze dążyło do wchodzenia w związki małżeńskie między dwudziestym a trzydziestym rokiem życia, tak już dzieci z tych małżeństw, gdy kończą szkoły, studia, zaczynają dorosłe życie, pracę zawodową, nastawieni są na nieco inne potrzeby – np. samorealizacji, zabawy, poznawcze itp.

Jak końce sprzyjają rozliczeniom, tak początki - snuciu planów, podejmowaniu zobowiązań, żywieniu nadziei. Gdy kończy się rok, widzimy, czy był dobry i udany, a gdy zacząć się ma nowy - mamy nadzieję, że uda się w nim zrealizować choć kilka projektów. Dla narzeczonych przygotowujących się do ślubu, a zwłaszcza dla przyszłych panien młodych, początek roku jest czasem szczególnym.

Ona jest emocjonalna, on – racjonalny. Jak połączyć emocje z rozumem? Nie da się? Jakże często tak myślimy… I zamiast szukać możliwości komunikowania się tak, aby do siebie docierać, wiele par zaczyna koncentrować się na tym, co różni i dzieli oraz utwierdzać w błędnym przekonaniu, że porozumienie między kobietą a mężczyzną nie jest możliwe.

Kobiety częściej niż mężczyźni mają problemy z głosem. Wynika to z wielu czynników, nie tylko fizjologicznych. To także rezultat feminizacji konkretnych zawodów. Wśród przedstawicielek nauczycielek nauczania przedszkolnego i wczesnoszkolnego czy opiekunek w żłobkach następuje zwyczajne przeciążenie głosu.

Kobiety, które zaszły w nieplanowaną ciążę częściej przestają karmić piersią w ciągu trzech miesięcy od urodzenia dziecka oraz doświadczają większego dyskomfortu fizycznego i emocjonalnego.

Najczęściej w sytuacjach trudnych, konfliktowych dzieje się tak, że nawykowo ludzie winią za własne emocje osobę, która pojawia się w scenerii danego wydarzenia. To, co ona robi czy mówi, z pewnością może być na dany moment katalizatorem emocji, jednak nie jest ich przyczyną.

Podstawą inteligencji emocjonalnej jest zdolność uświadomienia sobie swoich emocji w momencie ich pojawienia się. Psychologowie podobnie jak postrzeganie własnych procesów myślowych określają „metapoznaniem”, tak odbieranie własnych emocji nazywają „metanastrojem”.

Emocje powstają poprzez połączenie naszych myśli, zmian fizjologicznych oraz zachowań. Są reakcją na wydarzenia zewnętrzne, na zachowania innych, na ich komunikaty, wyrażane opinie, też na własne myśli. Czasem są tak silne, że trudno nam w pierwszej chwili zapanować nad nimi.

Andrzej nigdy nie potrafił mówić o uczuciach. W relacjach okazywało się, że nie tylko nie potrafił dobrze nazwać tego, co czuje, nie umiał też rozpoznać uczuć innych. Miał wrażenie, że związki z innymi to tylko złudzenie.

Emocje i uczucia są istotną częścią ludzkiej natury. Nie możemy ich nie odczuwać, pojawiają się na skutek tego, co się wydarza, okoliczności, komunikatów innych osób, własnych myśli. W języku potocznym i w literaturze słowa „emocje” i „uczucia” są często używane zamiennie. Jest jednak między nimi pewna różnica.

Komunikujemy: „czuję się dobrze”, „czuję się okropnie”, „czuję się beznadziejnie”, będąc przekonani, że mówimy o naszych uczuciach. Tymczasem w ten sposób nie wyrażamy emocji, tylko nasze myśli, interpretacje, oceny. W ten sposób ani sami nie wiemy, co czujemy, ani nie wie tego nasz rozmówca, do którego kierujemy nasze słowa.

Nasz umysł funkcjonuje tak, że na podstawie wiedzy, doświadczeń, informacji, które zbieramy w życiu, dokonuje analizy tego, co się dzieje w danej chwili, stawia diagnozy, tworzy hipotezy. Oceniamy, opiniujemy, interpretujemy sytuacje życiowe poprzez nasz własny filtr. Czasem niesłusznie osądzamy innych…