Tarnina: właściwości lecznicze owoców tarniny

Tarnina jest gatunkiem krzewu, który występuje niemal w całej Europie, zachodniej Azji i północnej części Afryki. Tarnina w Polsce jest rośliną pospolitą, która bardzo często tworzy mieszańce z innymi gatunkami śliw. Powszechnie uważa się, że tarnina w krzyżówce z ałyczą wydała uprawianą obecnie i popularną śliwę domową.

Tarnina jest rośliną od lat znaną przez zielarzy, docenia się też jej rolę środowiskową. Tworzy cierniste i gęste zarośla, które stanowią schronienie dla wielu gatunków zwierząt.

To także roślina miododajna o jadalnych owocach, które przypominają małe śliwki. Z nich właśnie przyrządza się lecznicze zioła. Mają kulisty kształt, granatową skórkę, a w smaku są dość cierpkie. Owoce tarniny zbiera się jesienią na przełomie października i listopada, najlepiej tuż po pierwszych przymrozkach.

W ziołolecznictwie zastosowanie znalazły również kwiaty tarniny, które z kolei zbiera się w kwietniu i maju, a następnie suszy w temperaturze nie wyższej niż 35 stopni Celsjusza.

Kwaśne owoce tarniny słyną z bogactwa składników odżywczych. Są źródłem węglowodanów, pektyn, glikozydów, garbników, antocyjanów oraz witaminy C, kwasów organicznych i beta-karotenu.

Ważny do zapamiętania jest fakt, by nie spożywać pestek tarniny. Cierpkie w smaku pestki zawierają kwas pruski, czyli silnie trujący cyjanowodór. Kwiaty tarniny natomiast zawierają flawonoidy, które są bardzo pomocne przy leczeniu stanów zapalnych dróg moczowych.

Owoce tarniny nie bez powodu wykorzystywane są do produkcji ziół leczniczych. Wykazują one liczne właściwości prozdrowotne. Tarnina, podobnie jak jagoda ma działanie przeciwbiegunkowe. Wykazuje także działanie przeciwzapalne i antybakteryjne. Wyciągi z kwiatów tarniny natomiast mają działanie odwrotne, ponieważ stosowane są jako delikatne środki przeczyszczające.

Ponadto z kwiatów tarniny komponuje się preparaty, które skutecznie leczą infekcje dróg moczowych. Pomagają zwalczyć kamicę moczową, stany zapalne nerek czy pęcherza moczowego, a także działają moczopędnie. Z racji na obecność flawonoidów oczyszczają organizm z toksyn i szkodliwych pozostałościach przemiany materii.

Tarnina obniża również ciśnienie krwi, stężenie złego cholesterolu oraz ogranicza tworzenie się zakrzepów w naczyniach krwionośnych. Przeciwdziała miażdżycy, zawałom serca, udarom mózgu i chorobom niedokrwiennym.

• Napar z kwiatów tarniny - łyżeczkę kwiatów tarniny zalej szklanką wrzącej wody, zaparzaj zioła przez 10 minut. Ciepłą herbatkę pij raz dziennie
• Nalewka z tarniny (tarninówka) - kilogram wydrylowanych owoców tarniny zalej 0,5 l wódki i 0,5 l spirytusu. Odstaw na miesiąc w ciepłe miejsce i od czasu do czasu potrząsaj mieszanką. Następnie zlej alkohol, odstaw do lodówki, a owoce zasyp szklanką cukru i odstaw do czasu, aż wytworzy się z nich syrop. Syrop wymieszaj z alkoholem i odstaw na tydzień. Nalewkę przecedź, rozlej do butelek. Po 3 miesiącach tarninówka będzie gotowa do spożycia.
• Sok z tarniny - zalej owoce gorącą wodą i odstaw na kilka godzin. Następnie zagotuj wodę trzykrotnie, aż stanie się bordowa, a owoce wypuszczą sok. W ostatnim gotowaniu dodaj 3 szklanki cukru. Napój można przechowywać w słoikach lub butelkach.