Tiki nerwowe

Mój 9-letni syn ma tiki. Jedne mu przechodzą, a inne się pojawiają. Koledzy zaczynają się z niego śmiać. Neurolog stwierdził, że wszystko jest ok, co mam zrobić, może powinnam udać się z nim do psychologa?

Mój 9-letni syn ma tiki. Jedne mu przechodzą, a inne się pojawiają. Koledzy zaczynają się z niego śmiać. Neurolog stwierdził, że wszystko jest ok, co mam zrobić, może powinnam udać się z nim do psychologa?

Tiki świadczą o nierozładowanych napięciach nerwowych. Przypuszczam, że syn jest dzieckiem wrażliwym, może labilnym emocjonalnie (krótka droga od radości do złości, od śmiechu do płaczu…) i tiki są wyrazem nierozładowanych napięć. Jeśli neurolog nie widzi żadnych nieprawidłowości, to być może wizyta u psychologa mogłaby coś wyjaśnić. Warto zadbać o więcej ruchu na świeżym powietrzu, więcej czasu warto poświęcić na sport, rekreację. Należałoby namawiać syna i pomóc zorganizować zajęcia, które będą uprawiane w pewnym cyklu, systematycznie, bez zaniedbywania regularności. W ten sposób systematycznie uprawiane zajęcia umożliwiłyby rozładowywanie napięć. Nie należy synowi zwracać uwagi na tiki. Nie można prosić, by przestał robić to, co w danym momencie jest tikiem. Nie można zawstydzać, karcić, mówić, że to zły nawyk, złe zachowanie. Syn nie powinien wstydzić się tych zachowań, ukrywać się z nimi, bo to stworzy jeszcze trudniejszą sytuację. Każdy stres powiększy problem. Spokój, tolerancja i zrozumienie pomogą
pozbyć się problemu. Bywa, że tiki przez pewien czas dręczą dziecko i w końcu same ustępują. Trzeba mieć nadzieję, że tak będzie w przypadku Państwa syna. Zamartwianie się problemem, irytowanie nie pomogą rozwiązać problemu. Pomoc psychologa może stworzyć łatwiejszą atmosferę dla odkrywania powodów różnych zachowań, poznawania potrzeb syna i szukania różnych sposobów rozładowywania nadmiernych napięć. Życzę powodzenia synowi w pozbywaniu się tików, a Państwu cierpliwości i zrozumienia w „walce” z nimi.

Krystyna Zielińska - psycholog dziecięcy i logopeda