Agresywna dwulatka
Moja niespełna 2-letnia córeczka już niemal od roku dość często bije innych. Potrafi uderzyć inne dziecko, małego pieska, no i oczywiście najbliższych z rodziny. Dobrze wie że robi źle.
Moja niespełna 2-letnia córeczka już niemal od roku dość często bije innych. Potrafi uderzyć inne dziecko, małego pieska, no i oczywiście najbliższych z rodziny. Dobrze wie że robi źle, że zostanie skarcona (stanowczo i za każdym razem, konsekwentnie). Często jest stawiana do kąta (gdy uderzy powtórnie, po upomnieniu). Nie wiem, co może być przyczyną takiego zachowania - zazwyczaj jej reakcje są nagłe i nie do przewidzenia. Czasem tłumaczę to zazdrością, strachem chęcią zwrócenia uwagi, ale najczęściej bicie jest niewytłumaczalne. Córka dobrze wie że takie zachowanie jest naganne i nie będzie akceptowane przeze mnie, ani przez inne osoby w rodzinie. Co może powodować jej uparte tkwienie w tym zachowaniu, które jest przez nas "napiętnowane"? Poza tym jej zachowaniem jest wspaniałym dzieckiem - komunikatywnym, towarzyskim, żwawym no i słodkim
Rozumiem, że jesteście Państwo zaniepokojeni zachowaniami córeczki. Rozumiem, że nie tolerujecie ich. Rozumiem, że chcecie zmienić. Macie Państwo rację – trzeba szukać przyczyn takich zachowań, bo łatwiej je zmieniać, gdy znamy przyczynę. Ja z pewnością nie wymyślę przyczyny tych agresywnych zachowań córeczki. To Państwo muszą znaleźć przyczynę. Należałoby się cofnąć do czasu, kiedy te zachowania zaczęły się pojawiać. Zwykle jest jakaś przyczyna takich zachowań, coś sprawiło, że mała zaczęła tak zachowywać się. Rozumiem, że jest to trudna sytuacja, bo kiedy mała bije. Państwo jesteście bezradni. Mała nie powinna widzieć Państwa bezradności. Kiedy bije dzieci w piaskownicy, należy opuścić to miejsce. Kiedy bije podczas wizyty u koleżanki, należy zdecydować się na powrót do domu, mimo że plany były zostać tam dłużej. Kiedy bije Panią, należy spokojnie, ale mocno przytrzymać córeczkę, nie pozwolić jej wciąż bić. Potem, po całym zajściu należy z małą rozmawiać (nigdy nie należy z nią rozmawiać w trakcie trwania
awantury, bo negatywne emocje nie pozwalają nabierać dystansu do sytuacji, rozumieć jej i przyjmować uwag), mówić, jakie zachowania są dopuszczalne, jakie dozwolone, a jakich nie tolerujecie Państwo. Za każdym razem, kiedy mała bije, kiedy zachowuje się w sposób przez Państwa nietolerowany, musicie Państwo okazywać swoje niezadowolenie i za każdym razem mówić o tym. Karą za takie zachowanie może być przerwanie zabawy, wyjście z miejsca, w którym mała rozpoczęła awanturę, przerwanie najbardziej nawet atrakcyjnego zajęcia. Pamiętajcie Państwo, że wasza córeczka jest w trudnym okresie – przekory i trudno wtedy wprowadza się zmiany do jej zachowań. Na szczęście ten czas w końcu minie i więcej będzie porozumienia, mniej oporu, mniej przekory i próby stawiania na swoim. Jeśli córeczka chce zwrócić uwagę na siebie, to musicie Państwo znaleźć sposób na większe okazywanie zainteresowania. Jeśli wypróbowuje granice Państwa tolerancji, powinniście postawić granice dla niedozwolonych zachowań. Ja, niestety na odległość
i z tak małą wiedzą o Waszej rodzinie, nie mam gotowych recept i odpowiedzi na Państwa pytanie. Serdecznie pozdrawiam.
