Piękne i drapieżne – rośliny wodne – Pływacz zwyczajny
Pływacz zwyczajny powszechnie występuje w Europie, Azji, Ameryce Północnej oraz północnej Afryce.
Jest jedną z niewielu roślin mięsożernych, spotykanych w Polce w naturze. Lubi wody stojące, ciepłe, miękkie i lekko kwaśne. Znaleźć możemy go w płytkich jeziorach, moczarach, bagnach, stawach, mokrych rowach i na rozlewiskach.
Pływacz zwyczajny powszechnie występuje w Europie, Azji, Ameryce Północnej oraz północnej Afryce. Jest jedną z niewielu roślin mięsożernych, spotykanych w Polce w naturze. Lubi wody stojące, ciepłe, miękkie i lekko kwaśne. Znaleźć możemy go w płytkich jeziorach, moczarach, bagnach, stawach, mokrych rowach i na rozlewiskach.
Jak sama nazwa wskazuje, jest pływającą rośliną wodną i nie posiada korzeni. W warunkach naturalnych dorasta nawet do 1 m i w większości znajduje się pod wodą. W wodzie tworzy, wraz z innymi roślinami wodnymi, gęsty kożuch, dzięki temu nad powierzchnię może wystawać nawet kilkudziesięciocentymetrowy kwitnący pęd. Groniasty kwiatostan, o kilku kwiatach podobnych do lwiej paszczy, rozwija się kolejno od dołu do góry. Kwitnie od kwietnia do sierpnia na żółto. Po przekwitnięciu zanurza się pod wodę i tam rozwija się owoc (wielonasienna torebka), a dojrzałe nasiona wysypują się bezpośrednio do wody.
Roślina wytwarza zielone, nitkowate liście dokoła głównej łodygi. Część przekształcona jest w pęcherzykowate pułapki z ruchomymi klapkami. Włoski pokrywające klapkę wrażliwe są na dotyk. Pęcherzyk chwyta zdobycz zasysając ją do wnętrza wraz z wodą. Żywi się głównie planktonem zwierzęcym i drobnymi zwierzątkami wodnymi - skorupiakami, larwami komarów itp, gdyż tylko takie „drobinki” mieszczą się w pułapce o wielkości - zależnie od gatunku - od 0,2 do 6 mm. Schwytane zwierzęta trawione są przy pomocy enzymów, wydzielanych przez gruczoły trawienne, umiejscowione na ścianach pęcherzyka. Przetrawiona substancja wchłaniana jest przez inne gruczoły. Niestrawione resztki pozostają wewnątrz pęcherzyka, nadając mu ciemnoniebieski kolor. Po pewnym czasie w pęcherzyku znowu wytwarza się podciśnienie i może ponownie chwytać ofiary. W domowej hodowli pływaczowi wystarczy akwarium z lekko zakwaszoną wodą destylowaną, o temperaturze 25-30ºC i duża ilość światła. Przy słabym oświetleniu i temperaturze poniżej 18ºC roślina
szykuje się do okresu zimowego i wytwarza turiony (pąki zimowe), składające się z krótkiej łodygi i spichrzowych liści. Pływacz zwyczajny powszechnie występuje w Europie, Azji, Ameryce Północnej oraz północnej Afryce.
Pielęgnując pływacza musimy pamiętać o regularnym uzupełnianiu poziomu wody - im więcej jej w zbiorniku, tym mniejsza szansa na gwałtowną zmianę temperatury i szok termiczny dla rośliny.
Dużym egzemplarzom musimy zapewnić odpowiednią „przestrzeń życiową”, przenosząc je do większego pojemnika (początkowo zmiana otoczenia może spowodować lekkie zahamowanie wzrostu) lub możemy podzielić je na mniejsze, 3-5 cm kawałki (im większy gatunek tym większy kawałek). Większe rośliny wytwarzają także pędy boczne, które samoistnie oddzielają się od rośliny.
W warunkach domowych możemy rozmnożyć pływacza również z nasion. Do miseczki z niewielką ilością wody wsypujemy nasiona - po kilku tygodniach powinny wykiełkować. Nasiona roślin przechodzących okres spoczynku przed wysianiem stratyfikujemy w lodówce, w pojemniku z wodą destylowaną, przez 8 tygodni.
Pływacz nie wymaga nawożenia - braki azotu uzupełnia „polując”. Możemy dodać do wody liście turzycy, ale nie jest to konieczne.
Pływacz zwyczajny jest gatunkiem pospolitym w Polsce, ale ściśle chronionym - podobnie jak wszystkie inne rośliny z rodziny pływaczowatych. Oprócz niego spotykamy jeszcze pływacza średniego (U. intermedia) i drobnego (U. minor).
